20 juni 2009 interview met vader van Mario Been

Mario zal ’t laten zien

Gepost door: Rotterdam-Zuid 
Datum: 20 juni 2009 22:25

In de Rotterdamse havens weten ze het zeker. Mario Been gaat Feyenoord de komende jaren weer de weg naar boven wijzen. De vader van de nieuwe hoofdtrainer heeft het de hardwerkende supporters immers hoogstpersoonlijk beloofd.

Rinus Been glimlacht wanneer hij het over de Rotterdamse havens heeft. Veertig jaar lang werkte hij er. Om zoon Mario en dochter Silvia een mooi leven te bieden. Zwaar werk, altijd met veel plezier.

,,Nu nog kom ik tweemaal per week bij bijna al die bedrijven in de havens,’’ zegt de 68-jarige Been met zware Rotterdamse tongval. ,,Ik breng materiaal dat nodig is rond naar bedrijven en haal het later weer op. Ik ken al die gasten. En het gaat maar over één ding: Wat gaat het komend seizoen worden met Feyenoord.’’

Een interview? Rinus Been twijfelde even. Niet dat hij niet wil, maar de vraag is of Mario het leuk vindt. ,,Ik heb een geweldige band met hem, maar ik ben een flapuit. Daar houdt hij niet van. Als mensen aan hem vragen of wij komend seizoen een seizoenkaart van hem krijgen, zegt hij: Mijn moeder krijgt een comfortabele stoel en mijn vader een pleister. Om over zijn mond te plakken.’’

Om die reden kan Been zijn maten in de haven niets verklappen over de verrichtingen van hun helden. ,,Mario vertelt mij niet alles en dat is maar goed ook,’’ zegt hij. ,,Als ik iets hoor over het elftal weet vijf minuten later héél Rotterdam het. Ik flap alles er gewoon uit. Dat heb ik altijd gedaan. Ik kan met iedereen goed opschieten, een gave die Mario als trainer ook heeft. Als iemand in de haven twee keer te laat kwam, kocht ik een wekker voor hem. Dan zei ik ‘morgen ben je op tijd’. Dat werkte prima.’’

Samen met zijn vrouw volgde hij de opmars van de kleine Mario in de jeugdelftallen van Feyenoord. Hoewel hij vindt dat zijn geheugen hem bij tijd en wijle in de steek laat, dreunt hij moeiteloos ‘de lichting Mario Been’ op. Ruud Brood, Henk Duut, Mike Snoei, Abe Knoop, Junior de Man, Rob Slotboom. De laatste is als staalmagnaat in beeld om de club een financiële injectie te geven.

,,Het was een prachtige tijd. Wij wonnen alles. Ajax kwam met een jeugdelftal met Marco van Basten, Gerald Vanenburg en Sonny Silooy, maar ze kregen steevast klop. Ik reisde met mijn caravan naar de buitenlandse toernooien. Vaak was ik er als eerste. Zette ik die caravan zo dicht mogelijk bij de kantine. In de jeugd van Feyenoord leerde ik ook Leo Beenhakker kennen. Een geweldige vent. Wat een humor. Hij en Mario kunnen zó goed met elkaar overweg, dat gaat nooit meer stuk.’’

De kleine Mario schopte het tot speler van de hoofdmacht. Been senior was de koning te rijk. ,,Ik voelde dat het er in zat,’’ zegt hij. ,,Bij een oefenwedstrijd tegen Barendrecht was het zo ver. Hij debuteerde. Na rust kwam hij niet meer terug. Ik was verbaasd en vroeg aan Fred Blankenmeijer waar hij was. Zegt die Fred: Mario? Die heeft zijn kans gehad! Prachtige vent. Een echte Feyenoorder.’’

Die titel wil hij zichzelf niet opspelden. Hij was al die jaren vooral supporter van zijn zoon, al neemt Feyenoord uiteraard een prominente plek in zijn leven in. Na 137 wedstrijden en 53 treffers vertrok Mario naar Pisa. ,,Reed ik geregeld met de auto naar Italië,’’ zo lacht Been.

,,De supportersvereniging van Feyenoord was Mario niet vergeten. Twee volle bussen reden vanuit Rotterdam naar Pisa. Bij de grens stond ik ze opwachten om ze mee te nemen naar Pisa tegen AC Milan. Na afloop huurde Mario een compleet restaurant af. Ik krijg er nog kippenvel van. Mario heeft na Feyenoord nog één droom. Hoofdtrainer worden bij een Italiaanse club.’’

Na zijn jaren in Italië volgden nog avonturen bij Roda JC, Heerenveen, FC Tirol Innsbruck en als afsluiting Excelsior. ,,Ik heb altijd gedacht dat hij als speler nog eens zou terugkeren bij Feyenoord,’’ zegt Rinus Been. ,,Het is er niet van gekomen. Gelukkig lukte het wel als trainer. Eerst als assistent van Bert van Marwijk en nu als hoofdtrainer.

,,Ja, Feyenoord kent moeilijke tijden. Een plek bij de eerste vijf zou straks al mooi zijn. Maar als iemand van bijna niets weer iets kan maken, is het mijn zoon. Dat weten ze in Nijmegen nu ook.’’

Toen Mario met NEC op bezoek kwam in de Kuip, zat Rinus tussen de supporters van Feyenoord. Bij de Nijmeegse treffers sprong hij juichend op. ,,Stonden er na de 1-2 van NEC plotseling twee van die grote fans van Feyenoord voor mijn neus. Of ik niet meer wilde juichen voor de tegenstander, anders had ik na afloop een behoorlijk probleem. Heb ik gevraagd of ze even wilden blijven staan, dan konden ze zien hoe ik zou juichen bij de 1-3. Die haat en nijd heb ik nooit begrepen. Ik kom vaak bij mijn vriend Koos Nielsen in zijn businessunit bij Sparta. Moet kunnen. En als Ajax een wereldgoal in de Kuip maakt, dan klap ik. Alleen komend seizoen liever niet.’’

Zondag 21 juni staat al lange tijd rood omcirkeld in zijn agenda. Dan begint zoon Mario aan een loodzware klus. ,,Of ik ga kijken? Misschien. Anoniem gaat toch niet, de mensen herkennen mij. Ik kom mijn hele leven al bij Feyenoord. Het liefst zit ik stil te kijken bij mijn kleinkinderen. Kenneth, van mijn dochter Silvia, speelt in de junioren bij Heinenoord. Hij is tweebenig. En Luca, de zoon van Mario, speelde afgelopen seizoen in Jong Excelsior. Heeft talent. En Mario’s dochter Jami kan geweldig dansen. Prachtig.

,,Mijn zoon wordt trainer in de eredivisie, afgelopen seizoen sneuvelden negen van de achttien coaches. Het is een lastig beroep. Maar ik maak mij geen zorgen. Bij NEC ging hij op de schouders het veld af. Dat deden ze toch niet omdat ze hem zo’n leuke gozer vonden? Mario kan presteren. Ik weet zeker dat hij dat zal laten zien.’’

Note: Stukje is niet van mijn hand